بيماري آايمر يک بيماري تحليل برنده و پيش رونده سيستم عصبي مرکزي انسان است که باعث زوال قواي عقلاني مي‌شود.منشاء اين بيماري دقيقا معلوم نيست و علاجي هم براي آن فعلاً در دسترس نيست.
تغييرات متعددي در مغز بيمار رخ مي دهد که باعث کوچک شدن مغز و نيز از بين رفتن سلول‌هاي مغزي مي‌شود و به جاي آنها اشکال خاصي به نام "پلاکهاي پيري" در مغز به وجود مي‌‌آيد.
علامت ديگر بيماري وجود کلافه‌هاي ظريف مارپيچي‌شکل در سلول‌هاي مغزي است، که در نهايت سلول‌هاي سالم را از بين مي‌برد.
نقش وراثت در آايمر
سن بالا ، سابقه خانوادگي ، جنس مونث بودن و سندرم داون ، مهمترين عوامل خطر ساز براي آايمر هستند. در جمعيتهاي غربي ، خطر تجربي آايمر در سرتاسر عمر ، 5 درصد است. اگر بيماران ، خويشاوند درجه اولي داشته باشند که آايمر در او پس از 65 سالگي بروز کرده باشد، خطر نسبي ابتلاي آنها 3 - 6 برابر ، افزايش مي‌يابد. اگر بيماران خواهر يا برادري مبتلا به آايمر پيش از 60 سالگي و نيز يک والد مبتلا باشند، خطر نسبي آنها 7 - 9 برابر مي‌شود.
آزمايش آپوليپوپروتئين A نوعي آزمايش تشخيصي کمکي است و نبايد براي پيش بيني آايمر در بيماران بي‌علامت استفاده شود. مبتلايان به سندرم داون ، افزايش خطر ابتلا به آايمر را نشان مي‌دهند. پس از 40 سالگي ، مبتلايان به سندرم داون ، همواره يافته‌هاي آسيب شناختي عصبي آايمر را دارند و تقريبا 50 درصد آنها ، دچار افت شناختي مي‌شوند.
علائم آايمر
علائم اوليه آايمر در افراد مختلف و حتي روزهاي پي در پي متفاوت خواهد بود. بعضي از نشانه هاي آن به قدري ظريف است که هيچ کس به آن توجه نخواهد کرد.
علائم بعدي به صورت بارزتري جلوه مي کند و آن زماني است که بيماري پيشرفت زيادي کرده است.
از جمله علائم اوليه ابتلا به اين بيماري عبارت هستند از:
1- از دست دادن حافظه
يکي از شايع ترين علائم آايمر فراموش کردن چيزهايي است که در فاصله ي زماني نه چندان دور فرا گرفته ايد. در حالي که فراموش کردن قرار ملاقات، نام يا شماره تلفن دوستان طبيعي است، اما در افراد مبتلا به آايمر فراموشي بيشتر اتفاق مي افتد و بعد ها نيز با گذر زمان موارد فراموش شده را به خاطر نخواهند آورد.
2- مشکل در انجام امور زندگي و کارهاي روزانه
افراد مبتلا به آايمر به سختي مي توانند وظايف خود را بدون فکر کردن به خاطر بياورند. فراموش کردن شيوه ي طبخ غذا، تعمير لوازم منزل و يا بازي هاي ساده از جمله مشکلات اين افراد است.
3- مشکلات زباني
هر فردي ممکن است بعضي اوقات به سختي بتواند کلمات صحيح را پيدا کند. اما افراد مبتلا به آايمر اغلب مواقع کلمات ساده را فراموش مي کنند و يا واژه هاي غير معمولي را جايگزين مي کنند.
4- سردرگمي زماني و مکاني
فراموش کردن تاريخ روز و يا اين که به سمت کجا در حال رفتن هستيد، تا حدودي نرمال است. اما افراد مبتلا به آايمر اغلب خيابان خودشان را گم مي کنند و فراموش مي کنند کجا هستند و يا چگونه به اين نقطه رسيده اند و يا اين که چگونه به خانه باز گردند.
5- کاهش قوه قضاوت
هيچ کس در همه ي زمان ها قضاوت درستي ندارد. اما افراد مبتلا به آايمر اغلب بدون در نظر گرفتن آب و هوا لباس مي پوشند. مثلا ممکن است در روزهاي گرم چندين بلوز روي هم بپوشند و يا برعکس.
افراد مبتلا به آايمر قضاوت صحيحي راجع به پول ندارند و ممکن است مقدار زيادي پول به فروشنده بدهند و يا چيزهايي بخرند که اصلا به آن نيازي ندارند.
افرادي که مرتب مطالعه مي کنند و يا بازي هاي فکري انجام مي دهند، جدول حل مي کنند و . کمتر در معرض ابتلا به اين بيماري خواهند بود.
6- مشکل در تفکر انتزاعي
افراد مبتلا به آايمر اغلب به طور کلي شماره ها را فراموش مي کنند و يا نمي دانند که چه کاري بايد با آن انجام داد.
7- قرار دادن اشياء در جاي غلط
هر کسي ممکن است به طور اتفاقي کليد يا کيف پول خود را در جاي غلط بگذارد. اما افراد مبتلا به آايمر اغلب چيزها را در جاي غلط مي گذارند. مثلا ممکن است اتو را در يخچال قرار دهند.
8- تغيير در رفتار و خلق و خو
افراد مبتلا به آايمر به سرعت تغيير خلق و خو مي دهند. مثلا ممکن است بدون هيچ دليل مشخص از حالت آرام به گريه و يا عصبانيت تغيير خلق دهند.
9- تغيير شخصيتي
شخصيت افراد در طول زندگي معمولا تا حدودي عوض مي شود، اما افراد مبتلا به آايمر به طور بارزي تغيير شخصيت مي دهند. مثلا ممکن است بدگمان، ترسو و يا وابسته به ساير افراد خانواده شوند.
10- از دست دادن قوه ي ابتکار و نوآوري
بعضي اوقات خستگي بابت کارهاي خانه، فعاليت هاي تجاري و يا مسئوليت هاي اجتماعي طبيعي است. اما افراد مبتلا به آايمر اغلب بسيار غير فعال هستند. ساعت هاي طولاني به تماشاي تلويزيون مي نشينند. بيش از حد طبيعي مي خوابند و هيچ تمايلي براي فعاليت ندارند.
9 روش پيشگيري از اايمر
تاکنون هيچ راه تضمين شده اي براي پيشگيري از آايمر وجود نداشته است، اما تحقيقات اخير روش هاي زير را در پيشگيري از آايمر موثر مي داند.
تمرينات فکري
افرادي که مرتب مطالعه مي کنند و يا بازي هاي فکري انجام مي دهند، جدول حل مي کنند و . کمتر در معرض ابتلا به اين بيماري خواهند بود.
* تمرينات بدني
30 دقيقه ورزش روزانه تاثير به سزايي در سلامت قلب، ماهيچه ها و مغز دارد. پياده روي، باغباني، تميز کردن منزل ومي تواند نوعي ورزش باشد.
* نوشيدن مايعات به اندازه ي کافي
کم آبي، مهم ترين فاکتور متغير براي از دست دادن حافظه است. به مقدار کافي مايعات بنوشيد و از مصرف نوشيدني هاي الکلي اجتناب کنيد.
* مراقب داروهاي مصرفي باشيد
پزشک شما بايد از کليه داروهاي تجويزي و غير تجويزي که مصرف مي کنيد آگاه باشد. زيرا ترکيب بعضي از داروها باعث گيجي، فراموشي و يا آسيب بلند مدت به حافظه شود.
* از رژيم غذايي سالمي پيروي کنيد
روزانه حداقل 5 نوع ميوه و سبزي تازه بخوريد. سبزيجات پهن برگ مثل بروکلي، اسفناج و کاهو بسيار مفيد است.
* از مکمل فسفاتيديل سرين Phosphatidylserine استفاده کنيد
مطالعات مختلف نشان مي دهد که استفاده از اين مکمل در مراحل اوليه ي ابتلا به آايمر، سرعت پيشرفت بيماري را کاهش مي دهد. بنابراين اگر اين بيماري در خانواده در حال گسترش است بهتراست با م پزشک مصرف آن را شروع کنيد.
*کار کردن بر روي دستگاه‌هاي موسيقي
ساخت آهنگ، باعث افزايش عمر مغز شما مي شود. طبق تحقيقي که انجام شد، نشان داده شد افرادي که بر روي يکي از دستگاه‌هاي موسيقي کار مي‌کردند، در انجام فعاليت‌هاي ذهني، در مقايسه با ديگران بهتر بودند.
*تماس گرفتن با دوستان
داشتن ارتباط اجتماعي مستمر، باعث مي‌شود مغز شما جوان بماند. بنابراين انجام سرگرمي‌ها که ترکيبي از فعاليت اجتماعي، فيزيکي و رواني است، ممکن است، بهترين محافظ در برابر بيماري جنون باشد.
*خوردن ماهي
طبق تحقيقي که در سال 2011 در مرکز راديولوژيک آمريکاي جنوبي انجام شد، ماهي در واقع، غذاي مغز است. اسکن از مغزها، نشان داد افرادي که ماهي کباب شده بر روي آتش و پخته شده- نه ماهي که در روغن سرخ مي‌شود- حداقل يک مرتبه در هفته، مصرف مي‌کنند، از ماده خاکستري در نواحي کليدي مغزشان، بهتر محافظت مي‌شود.
درباره این سایت