اضطراب حالت‌هاي پراسترس نگراني با منبع نامشخص است که علايمي مانند دل‌پيچه، تکرر ادرار، سرگيجه، تهوع، ناتواني در تصميم‌گيري، پرخاشگري، لرزش صدا، کاهش تحمل را همراه دارد و در درازمدت مي‌تواند منجر به اختلالات دستگاه خودايمني شود.
به گزارش فارس، اميرمحمد شهسواراني درباره تعريف اضطراب و علايم آن، اظهار داشت: اضطراب شامل حالت‌هاي پراسترس تشويش و نگراني است که فرد در اين وضعيت منبع تنش خود را به طور مشخص نمي‌داند اين حالت‌هاي اضطرابي شامل طيف وسيعي از علايم جسماني، رواني و کنشي است.
* علايم جسماني اضطراب
اين متخصص حوزه بهداشت روان با تبيين علايم جسماني اضطراب، تصريح کرد: اضطراب منجر به ايجاد عوامل جسماني مانند بي‌قراري، برانگيختگي، افزايش فشار خون و ضربان قلب، تعريق کف دست، پا و زير بغل به ويژه زماني که بيش از حد طبيعي آن باشد، احساس دل‌پيچه، تکرر ادرار، سرگيجه، تار شدن ديد، تهوع، خشکي دهان و لرزش اندام‌هاي بدن به ويژه دست‌ها و پاها مي‌شود.
* علايم رواني اضطراب
شهسواراني درباره علايم رواني اضطراب، گفت: افراد مضطرب علايمي مانند ناتواني در تمرکز، کاهش بازده مطالعه، کاهش توان حافظه و به يادسپاري مطالب، افت تحصيلي، کاهش نمرات درسي در مدرسه و دانشگاه، ناتواني در تصميم‌گيري، احساس بي‌قراري رواني، کاهش تحمل و تاب‌آوري، ضعف در مکانيزم‌هاي توجه و به طور کلي کاهش قابل ملاحظه کارکردهاي اجرايي مغزي را نشان مي‌دهد.
* علايم رفتاري و تعاملي (کنشي) اضطراب
اين روانشناس با بيان اينکه افراد مضطرب در روابط با ديگران پرخاشگري نشان مي‌دهند، اظهار داشت: افراد مضطرب زود از کوره در مي‌روند و هنگام صحبت کردن با ديگران دچار لرزش صدا مي‌شوند اين افراد همچنين با ناتواني در تصميم‌گيري در مورد مسائل کاري و روابط با ديگران مواجهند، کاهش ميل جنسي در همسران، عصبانيت در رابطه با همسر و فرزندان، کاهش تحمل و انتقادپذيري در روابط بين‌فردي، تنبيه کلامي و جسماني همسر و فرزندان، احساس دلشوره مداوم از احتمال وقوع حادثه‌اي بد براي خود و ديگران، تکرار مداوم ذهنيت‌هاي منفي در مورد وقايع در ارتباط فرد با همکاران، دوستان و خانواده ديگر علايم رفتاري و تعاملي است که افراد مضطرب نشان مي‌دهند.
* عوارض اضطراب در درازمدت
اين متخصص حوزه بهداشت روان با بيان عوارض اضطراب در درازمدت گفت: اضطراب در کوتاه‌مدت و درازمدت بر فرد تأثيرات متفاوتي مي‌گذارد، تأثيرات کوتاه مدت اضطراب شامل علايمي است که به آنها اشاره شد اما عوارض بلندمدت آن مي‌تواند در ابعاد مختلف زندگي بسيار ناخوشايند باشد.
وي افزود: اين عوارض شامل افت شديد کاري و تحصيلي در افراد، لطمه ديدن روابط بين‌فردي، صدمه ديدن روابط فرد با همسر و فرزندان، ايجاد مشکلات عصبي و آسيب‌ديدگي ساختار مغز مانند آميگيدال و هيپوکامپ و دستگاه گوارشي است.
شهسواراني ادامه داد: آسيب‌هاي جسماني اضطراب در درازمدت با صدمه به دستگاه ايمني منجر به بروز بيماري‌هاي روان - تني و اختلالات دستگاه خودايمني خواهد شد.
وي افزود: امروزه بسياري از متخصصان علت بروز بيماري‌هاي لاعلاجي مانند سرطان و حتي زوال عقل (آايمر) را استرس و اضطراب طولاني‌مدت و مزمن مي‌دانند.
اين روانشناس خاطرنشان کرد: لازم است نهادها و سازمان‌هاي موجود در جامعه تدابير لازم براي شناسايي عوامل توليدکننده اضطراب در سنين مختلف و سطوح فردي، اجتماعي، تحصيلي، خانوادگي و شغلي را شناسايي کنند و به ويژه در محيط‌هاي شغلي و تحصيلي با برگزاري دوره‌هاي تخصصي مرتبط، نسبت به پيشگيري و مداخلات زودهنگام براي کاهش استرس و اضطراب به افراد اقدام کند.
درباره این سایت